09.07.2005-18.07.2005

0005 Ż001 N01-N03

D01 09.07.

Od ostatniego turystycznego wyjazdu trochę czasu minęło (choć trochę Mychę powoziłem) ale na większą wyprawę zmówiliśmy się na Mazury… Mazurskie (i nie tylko) żagle… Moja kolejna, choć trochę zapomniana i zaniedbana, miłość – w erze przed Mychą udało mi się zdobyć patent żeglarza na Jeziorze Żywieckim, dwa razy zaliczyć Mazury i raz Bałtyk – Zawiszą Czarnym do Kopenhagi. A teraz – ja w sumie żółtodziób żeglarski, Mycha całkowity żółtodziób i dwa kolejne całkowite żółtodzioby – w dzisiejszej nomenklaturze Tomsie, a wówczas koleżanka Mychy ze studiów ze swoim ówczesnym (i dotychczasowym) chłopakiem.
No i wyruszyliśmy. Następca zielonej Tico-maszyny – czarna C2 naładowana do granic możliwości a nasza droga prowadzi do Węgorzewa, gdzie popołudniem dotarliśmy i po krótkim spacerze przejęliśmy we władanie Tango 730 o dumnej nazwie „Komandor”.
Jak każde początki nasze nie były łatwe (w sumie cały najbliższy tydzień był dość ekstremalny 😉 ) ale udało się wypłynąć na szerokie wody jeziora Mamry i dohalsować do przystani w Mamerkach.
A jeszcze później? Wizyta w bunkrach i „integracja”.

D02 10.07.

Poranne wypłynięcie przysporzyło nam i sąsiednim załogom moc doznań (trochę po cumach poszliśmy), następnie na Kirsajtach zaliczyliśmy szuwary – na zawsze pozostanie w pamięci:
silnik zgasł… Kapitan (czyli ja):
– Dawać pagaje
w załodze konsternacja
– No pagaje
w międzyczasie już wpadamy „w krzoki”
– No pagaje k@$#%!!
– Co?
– No wiosła!,
by wreszcie dojść na południe do Łabędziego Szlaku i zacumować na Zimnym Rogu.

D03 11.07.

W dniu trzecim bez większych przygód (przynajmniej zawodna pamięć takowych nie odnotowała) przedzieramy się przez Kanał Niegociński do Giżycka. A wieczorkiem – wypad na miasto – przecież młodzież się musi wyszumieć…