Krótka niedzielna wycieczka w środek Jury Krakowsko-Częstochowiej. Celem były dwa bardzo interesujące ruiny Mirów i Bobolice. Od Mirowa Skalną Grzędą prowadzi czerwony szlak do Bobolic. W Bobolicach trafiliśmy na wstępny etap remontu, którego efektem jest w pełni odbudowany obiekt. Z powrotem drogą – wtedy jeszcze gruntową.
W pierwszą rocznicę śmierci Jana Pawła II wybraliśmy się w małą podróż jego śladami. Co prawda do Rzymu się nam dojechać nie udało, ale odwiedziliśmy Wadowice, Niegowić, by skończyć pod papieskim oknem w Krakowie.
W kalendarzu już wiosna. W aurze, tym bardziej w górach, zima pełną gębą. Trzeba więc trochę jeszcze potrenować na nartach. Wyjazd do Soszowa pomógł trochę połączyć narty z turystyką. W końcu to graniczny szlak beskidzki.
Przy okazji niedzielnej wizyty u mojej (już) Narzeczonej, wybraliśmy się na niedaleki zalew Sosina do dzielnicy Jarzorzna – Szczakowej. A że zima w pełni to można było się trochę w chodzenie po wodzie pobawić.
Wracają stanęliśmy na byłym kamieniołomie Sadowa Góra (nad którym przebiega, a raczej wówczas przebiegała droga). Dziś znajduje się tam ośrodek edukacyjny Geosfera.
Na krótko przed końcem roku wymyśliłem, iż przyjemnie byłoby się gdzieś na Sylwestra wybrać. Co więcej miałem z tym związane pewne plany, ale o tym później. Czasu niewiele to i wybór niewielki. Udało się znaleźć ofertę z wolnymi miejscami w pokojach gościnnych „U Gaździny” w Murzasichlach. Oferta nie najgorsza – z wyżywieniem, imprezą sylwestrową i w ogóle full wypas. Ale nie wyprzedzajmy wydarzeń.
Zaraz po świętach zajechałem po moją ukochaną i ze Śląska wyruszyliśmy na Podhale. Dotarliśmy do Zakopanego, gdzie standardowo zaliczyliśmy mały spacerek (tym razem poszerzony o kompleks skoczni).
Murzasichle powitały nas duuużą ilością śniegu, zaś nasz „pensjonat” o duuużo za małym pokojem z baaardzo nieciekawym napisem na drzwiach pt. „IZOLATKA”. Ale co zrobić… Nie spędzamy większości czasu w pokoju. Tym bardziej, że pogoda zdecydowanie zachęca do jego opuszczenia. A czemu (między innymi) szukałem lokum w górach? Bo nauczyłem Mychę jeździć na nartach i przydałoby się potrenować. I trenowaliśmy…
A prócz nart wycieczka ponowna wycieczka do Zakopanego, zawitanie do zasypanych po czubki płotów Kiczorów i spacery, między innymi w celu znalezienia imprezy Sylwestrowej (jako, że monotonna dieta u gaździny i ogólna atmosfera nie wróżyły dobrej zabawy).
A jak się nam w Izolatce mieszkało? Na szczęście krótko. Bo na drugi dzień, przeniesieni zostaliśmy do trochę bardziej cywilizowanego pomieszczenia (po tym, jak jego pierwotni lokatorzy zostali wyeksmitowani przez zdemolowaną po pijaku łazienkę). I całe szczęście. Bo pomieszczenie to miało stać się (i stało) świadkiem moich oświadczyn.
⇐ Jesienno zimowe Kiczory 2005
⇒ Spacer po lodzie na Sosinie 2006
Do trzech razy sztuka – Kiczory w roku 2005. Tym razem w zimowej szacie. A my (byki co ćwierć wieku prawie na karku mają) sobie saneczki od ciotki pożyczyliśmy i z górki na pazurki :).
Mam spore problemy z nazwaniem tej wycieczki. Taka beskidzka objazdówka. Najpierw dojechaliśmy do Trójwsi Beskidzkiej (Istebna, Koniaków, Jaworzynka) do „Koczego Zamku” – wzgórza z nieczynnym kamieniołomem znajdującego się przy głównej drodze za Koniakowem,
Następnie na Laliki, Zwardoń i Słowacją do granicy w Klokočovie. A kawałek dalej są już Staré Hamry i zapora Šance. A później do Cieszyna.
W kalendarzu już jesień, ale za oknem piękna pogoda. Beskidy widoczne z naszego podwórka wprost zachęcają do odwiedzin… Pakujemy się, pakujemy moich rodziców i ruszamy do Ustronia Polany, skąd kolej linowa zabiera nas na Czantorię.
Z Polany Stokłosicy wspinamy się na Czantorię pod wieżę widokową, a później w stronę Soszowa
a dalej stroma wspinaczka na Stożek. Stamtąd z górki do Łabajowa, gdzie już czekali na nas rodzice, którzy opuścili naszą wycieczkę na Soszowie i wrócili pod auto. Z okazji randez-vous posiedzieliśmy sobie jeszcze przy grzańcu „U Karola”.
Lato już prawie minęło, a my jeszcze porządnie nie odpoczęliśmy. Przyszedł piękny słoneczny wrzesień i zabraliśmy się razem z rodzicami W nad Bałtyk. Do Jastarni, oczywiście i oczywiście do Dorji.
A nad morzem, jak to nad morzem – trochę plażowania, trochę spacerów do późnej nocy,
zachód słońca może niezupełnie na plaży (bo Półwysep Helski z racji ukierunkowania takich możliwości nie daje), ale na molo (jurackim) jak najbardziej.
Czy odpoczęliśmy? Trudno powiedzieć, ale z pewnością było przyjemnie i w przyszłym roku znów tu zawitamy.
⇐ Sierpniowe Kiczory 2005
⇒ Z Czantorii na Stożek – Beskidy 2005
Deja vu? No rzeczywiście… Już tu byliśmy… I to nie tak dawno. Ale gdzie nam przyjemnie tam wracamy chętnie. Ostatnie dwa dni wakacji spędziliśmy ponownie u stóp Babiej Góry.
