Druga połowa sierpnia i prawie tradycyjnie wizyta pod Babią Górą u ciotki w Kiczorach. Turystycznie niewiele spędziliśmy czasu, ale po polach Kiczorów też się poszwendać można.
Na krótko przed końcem roku wymyśliłem, iż przyjemnie byłoby się gdzieś na Sylwestra wybrać. Co więcej miałem z tym związane pewne plany, ale o tym później. Czasu niewiele to i wybór niewielki. Udało się znaleźć ofertę z wolnymi miejscami w pokojach gościnnych „U Gaździny” w Murzasichlach. Oferta nie najgorsza – z wyżywieniem, imprezą sylwestrową i w ogóle full wypas. Ale nie wyprzedzajmy wydarzeń.
Zaraz po świętach zajechałem po moją ukochaną i ze Śląska wyruszyliśmy na Podhale. Dotarliśmy do Zakopanego, gdzie standardowo zaliczyliśmy mały spacerek (tym razem poszerzony o kompleks skoczni).
Murzasichle powitały nas duuużą ilością śniegu, zaś nasz „pensjonat” o duuużo za małym pokojem z baaardzo nieciekawym napisem na drzwiach pt. „IZOLATKA”. Ale co zrobić… Nie spędzamy większości czasu w pokoju. Tym bardziej, że pogoda zdecydowanie zachęca do jego opuszczenia. A czemu (między innymi) szukałem lokum w górach? Bo nauczyłem Mychę jeździć na nartach i przydałoby się potrenować. I trenowaliśmy…
A prócz nart wycieczka ponowna wycieczka do Zakopanego, zawitanie do zasypanych po czubki płotów Kiczorów i spacery, między innymi w celu znalezienia imprezy Sylwestrowej (jako, że monotonna dieta u gaździny i ogólna atmosfera nie wróżyły dobrej zabawy).
A jak się nam w Izolatce mieszkało? Na szczęście krótko. Bo na drugi dzień, przeniesieni zostaliśmy do trochę bardziej cywilizowanego pomieszczenia (po tym, jak jego pierwotni lokatorzy zostali wyeksmitowani przez zdemolowaną po pijaku łazienkę). I całe szczęście. Bo pomieszczenie to miało stać się (i stało) świadkiem moich oświadczyn.
⇐ Jesienno zimowe Kiczory 2005
⇒ Spacer po lodzie na Sosinie 2006
Do trzech razy sztuka – Kiczory w roku 2005. Tym razem w zimowej szacie. A my (byki co ćwierć wieku prawie na karku mają) sobie saneczki od ciotki pożyczyliśmy i z górki na pazurki :).
Deja vu? No rzeczywiście… Już tu byliśmy… I to nie tak dawno. Ale gdzie nam przyjemnie tam wracamy chętnie. Ostatnie dwa dni wakacji spędziliśmy ponownie u stóp Babiej Góry.
Kiczory. Czy komuś coś to mówi? Chyba niewiele. Mi nie mówiło nic. Owszem – Orawa, Babia Góra, ewentualnie Lipnica Wielka czy Jabłonka. A Kiczory? Kiczory to miejsce skąd 1/2 korzeni Myszy się wywodzi. A skoro stwierdziła, że chyba ma we mnie takiego super chłopaka, to fajnie byłoby pokazać go rodzinie ;)…
A tak naprawdę? Tak naprawdę to potrzebowała transportu… 😉
A tak naprawdę naprawdę? Któż by to pamiętał. Po prostu stwierdziliśmy, że tamte strony z lokum u ciotek (i to bardzo życzliwe, jak się miało okazać) będzie dobrym pomysłem. No i wyjechaliśmy.
A będąc rzut kamieniem od Tatr przy okazji również i tam sobie któregoś dnia podjechaliśmy. A tam – żelazny zestaw każdego cepra – Gubałówka i Krupówki.
