Niedziela i piękna pogoda. A ten zestaw w połączeniu z bazowaniem na skraju Jury w Jaworznie tworzy mieszankę wybuchową. Tym razem erupcja nastąpiła w sercu Jury – w Ojcowskim Parku Narodowym (zapchanym wówczas do granic możliwości).
Od Ojcowa Doliną Prądnika przez Pieskową Skałę…
Przy okazji kolejnego pobytu u narzeczonej w Jaworznie odbyliśmy sobie krótką wycieczkę krajoznawczą w niedalekiej okolicy. Jaworzno to już prawie Jura Krakowsko-Częstochowska, a jednym z ciekawszych zamków Jury są ruiny Lipowca w Wygiełzowie. Dodatkową atrakcją jest zlokalizowany u podnóża góry zamkowej skansen – Nadwiślański Park Etnograficzny. Byliśmy tam po raz pierwszy (ale bynajmniej nie ostatni).
Zimowy powrót do żeglarskich klimatów. XXVI Międzynarodowy Festiwal Piosenki Żeglarskiej „Shanties”. Miałem wykupione bilety na koncerty wieczorne w CK Rotunda. Jednak ścisk nie do wytrzymania skłonił nas do porzucenia sali koncertowej oferując w zamian krakowski spacer.
Jesień mija. Poza podwieczorną Wisłą (z której osobnego postu nie robię, bo nie bardzo jest z czego) kolejnym nieznacznym wyjazdem jest Chrzanów i pierwsze przymiarki do ślubnego kobierca – targi ślubne. A przy okazji sobie ryneczek obeszliśmy i jedną fotkę cyknęliśmy.
⇐ Deszczowe ZOO w Chorzowie 2006
⇒ Sylwester w Słowackich Tatrach 2006
Druga połowa sierpnia i prawie tradycyjnie wizyta pod Babią Górą u ciotki w Kiczorach. Turystycznie niewiele spędziliśmy czasu, ale po polach Kiczorów też się poszwendać można.
Krótka niedzielna wycieczka w środek Jury Krakowsko-Częstochowiej. Celem były dwa bardzo interesujące ruiny Mirów i Bobolice. Od Mirowa Skalną Grzędą prowadzi czerwony szlak do Bobolic. W Bobolicach trafiliśmy na wstępny etap remontu, którego efektem jest w pełni odbudowany obiekt. Z powrotem drogą – wtedy jeszcze gruntową.
W pierwszą rocznicę śmierci Jana Pawła II wybraliśmy się w małą podróż jego śladami. Co prawda do Rzymu się nam dojechać nie udało, ale odwiedziliśmy Wadowice, Niegowić, by skończyć pod papieskim oknem w Krakowie.
Na krótko przed końcem roku wymyśliłem, iż przyjemnie byłoby się gdzieś na Sylwestra wybrać. Co więcej miałem z tym związane pewne plany, ale o tym później. Czasu niewiele to i wybór niewielki. Udało się znaleźć ofertę z wolnymi miejscami w pokojach gościnnych „U Gaździny” w Murzasichlach. Oferta nie najgorsza – z wyżywieniem, imprezą sylwestrową i w ogóle full wypas. Ale nie wyprzedzajmy wydarzeń.
Zaraz po świętach zajechałem po moją ukochaną i ze Śląska wyruszyliśmy na Podhale. Dotarliśmy do Zakopanego, gdzie standardowo zaliczyliśmy mały spacerek (tym razem poszerzony o kompleks skoczni).
Murzasichle powitały nas duuużą ilością śniegu, zaś nasz „pensjonat” o duuużo za małym pokojem z baaardzo nieciekawym napisem na drzwiach pt. „IZOLATKA”. Ale co zrobić… Nie spędzamy większości czasu w pokoju. Tym bardziej, że pogoda zdecydowanie zachęca do jego opuszczenia. A czemu (między innymi) szukałem lokum w górach? Bo nauczyłem Mychę jeździć na nartach i przydałoby się potrenować. I trenowaliśmy…
A prócz nart wycieczka ponowna wycieczka do Zakopanego, zawitanie do zasypanych po czubki płotów Kiczorów i spacery, między innymi w celu znalezienia imprezy Sylwestrowej (jako, że monotonna dieta u gaździny i ogólna atmosfera nie wróżyły dobrej zabawy).
A jak się nam w Izolatce mieszkało? Na szczęście krótko. Bo na drugi dzień, przeniesieni zostaliśmy do trochę bardziej cywilizowanego pomieszczenia (po tym, jak jego pierwotni lokatorzy zostali wyeksmitowani przez zdemolowaną po pijaku łazienkę). I całe szczęście. Bo pomieszczenie to miało stać się (i stało) świadkiem moich oświadczyn.
⇐ Jesienno zimowe Kiczory 2005
⇒ Spacer po lodzie na Sosinie 2006
Do trzech razy sztuka – Kiczory w roku 2005. Tym razem w zimowej szacie. A my (byki co ćwierć wieku prawie na karku mają) sobie saneczki od ciotki pożyczyliśmy i z górki na pazurki :).
Deja vu? No rzeczywiście… Już tu byliśmy… I to nie tak dawno. Ale gdzie nam przyjemnie tam wracamy chętnie. Ostatnie dwa dni wakacji spędziliśmy ponownie u stóp Babiej Góry.
